Totaal aantal pageviews

donderdag 23 juli 2015

De Steenuil [Athene noctua].

Deutsch: Steinkautz
English: Little Owl
Francais: Chevêche d'Anthéna
Steenuil op de uitkijk.
De Steenuil is met zijn grootte van 23-27 cm de kleinste uil in Europa. In Groningen is de Steenuil zeer zeldzaam. Er zijn een paar plekken bekend waar je hem zou kunnen zien, maar dan moet je wel geluk hebben. {Maar dat is met vogels meestal zo]. Wij waren met vakantie in Nijverdal, op camping "Bij de Schaapskooi" en daar ontdekte ik in de omgeving bij toeval een paar jonge vogels. Eerst dacht ik dat het jonge.............[zie foto]
....... eerst dacht ik dat het jonge konijntjes waren.
......maar door de kijker waren het toch ECHT 2 jonge Steenuilen. Toen ze mij zagen staan op de weg doken ze onder de deur door, de loods in. WEG!! Om even later weer tevoorschijn te komen maar inmiddels had ik mijn camera schietklaar. Tijdens het fotograferen schoot de adrenaline door mijn aderen, want dit was voor mij een zeldzaam tafereel. Eén van de beide ouders zat achter mij in een den te roepen naar de jongen dat er gevaar dreigde, of hij waarschuwde mij dat hij ook op de foto wou. Wie zal het zeggen. Maar wel toeval.
Achter mijn rug om.......
Nu is Twente ook wel bij uitstek een gebied waar de trefkans om een Steenuil te zien, ook wel erg groot is. Een paar adressen waren mij opgegeven, maar door de drukke werkzaamheden rond de gebouwen, zat er niets meer. Zelf heb ik 2 nieuwe locaties ontdekt waarvan eentje op zo'n 800 meter van de camping, met als resultaat 2 adulte en 3 jonge Steenuilen. De bewoner van het pand vertelde mij dat hij een dag eerder nog 3 jongen had gezien.
De Steenuilen komen van oorsprong uit het half-woestijn- en steppegebied van Europa. Hier broeden ze in spleten en holen in de rotswand en bomen. Bij ons broeden ze meestal in ruimtes onder dakpannen of in zelfgemaakte, speciale nestkasten. Vroeger bij onze overburen op de boerderij, broedden ze zelfs tussen de zgn. "ruiterstokken' on de de kapschuur.  Toen waren er veel meer Steenuilen in Groningen. De nestkasten worden in schuren en bomen geplaatst waar het vermoeden van de aanwezigheid van de uilen bestaat.
De beide jongen bij de schuurdeur.

Hun legsel bestaat meestal uit 4-5 eieren, maar uitzonderingen bevestigen de regel en legsels van 7-8 eieren komen ook voor. De kleur van de eieren is wit-achtig en die worden gedurende 25-30 dagen alleen door het vrouwtje uitgebroed. Het mannetje zorgt voor het voedsel. De verwachtte leeftijd van deze vogels is plm. 2 1/2 jaar. ook hier weer uitzonderingen, want de oudst bekende, geringde vogel was 15 jaar.
Speciale Steenuilenkast in de schuur.

Speciale Steenuilenkast in een boom op de camping.

woensdag 8 juli 2015

Het "vlees-etende" plantje Zonnedauw.

Deutsch: Sonnentau
English: Sundow
Francais: Droséra
Ronde zonnedauw.
Drosera stamt af van het Griekse woord "Drosos" wat de naam is voor "dauw".
In Nederland komen 2 soorten Zonnedauw voor; te weten: Ronde Zonnedauw [Drosere rotundifolia] en de Kleine Zonnedauw [Drosera anglica]. Alle bekende zonnedauw soorten in Nederland zijn ZEER zeldzaam en staan op de Nederlandse Rode Lijst van beschermde planten als algemeen voorkomend, maar zeer sterk afnemend zijn. Dat betekent dat de planten NIET mogen worden geplukt en/of uitgegraven.
Kleine zonnedauw.
De Ronde zonnedauw is een plantje van enkele cm's groot en wordt als zodanig vaak over het hoofd gezien, vooral als ze apart staan. Hij groeit in moerasgebieden, op natte plaatsen en stikstofarme op of vlakbij Veenmos. De Ronde zonnedauw is roodbruiner van kleur dan de andere soorten.
De Kleine zonnedauw is nog veel zeldzamer dan de Ronde zonnedauw omdat hij vooral gedijt in venen met opstijgend, mineraalrijk water.
Stengel met bloemknoppen op de "schicht".
De plant vormt een bladrozet als hij bijna onzichtbaar begint te groeien in het voorjaar. De bloei volgt in juli en augustus en de bloem is zelfbestuivend of wordt kruisbestoven. De doosvrucht bevat zeer vele kleine zaadjes welke zich door de wind laten verspreiden. De bloeiwijze is een "schicht"en bestaat uit 3-8 witte bloemen. Een schicht is een bloeiwijze waarbij de zij-assen beurtelings links en rechts ontspringen van de vorige as. De bloemen blijven in dezelfde verticale as en zijn gewoonlijk naar één zijde gebogen. In de vroege herfst gaat de plant in winterrust.
Op de bladeren van Zonnedauw zitten tentakels en een kleverige stof en de bladsteeltjes worden 3-8 cm lang. De kleefstof houdt de vliegen, insecten en soms Libellen vast. Er gaan verhalen dat de planten wel 1500-2000 insecten per jaar "eten" [vangen en verteren]. Het blad rolt zich om zijn "prooi"heen en verteert deze tot voedingsstoffen, als stikstof, welke door de plant wordt opgenomen. Dit onder invloed van de aangemaakte verteringsenzymen.
Als een heidegebied wordt ontwaterd zul je hier nooit meer Zonnedauw aantreffen.
Bloem van dichtbij gezien en slechts 4 mm groot.

dinsdag 7 juli 2015