Ringsnaveleend [Aythya collaris] uit N-Amerika, in Groningen.

"Onderzeeër"

Al een paar dagen verblijft deze zeldzame trekvogel in de provincie Groningen. Het oorspronkelijke leefgebied van deze vogel is Noord-Amerika en Canada. Het is een mannetje en de vogel is niet geringd. Dus niet ontsnapt uit een collectie van een liefhebber.
Hij heeft gezelschap van 2 vrouwelijke Kuifeenden.

Mannetje Ringsnaveleend.

Met 1 van de vrouwtjes Kuifeend.

Ringsnaveleend op het ijs. Aan beide poten geen ring.

Het mannetje is 1 dag weggeweest [15-02-2017] en was donderdag weer terug. Nu in gezelschap van een paartje Kuifeend en een enkel vrouwtje. ook vandaag, 01-03-2017, nog steeds aanwezig.
Dit is de 4e waarneming voor Groningen en de laatste keer was hij gezien in de stad Groningen.

Blijven poetsen voor een waterdicht pak.

De Staartmees. [Aegithalos caudatus]

De "gewone"Staartmees.

Als je voor het eerst een Staartmees ziet, denk je: "dat is een miniatuur" ekstertje. Echter dit kleine, vlugge vogeltje met een staartlengte van 1 ½ keer zijn lichaamslengte, is een soort apart. Het is een broedvogel in Nederland en broedt in loof- en gemengd bos, parken, kerkhoven en ook in onze tuinen met een paar dichte struiken en/of bossages. Ook bij ons in de straat staan een paar hoge coniferen en heeft er een paartje bebroed in een grote zgn. vliegden.

Staartmees.

n de winter zie je ze wat vaker in grotere groepen. Tot wel 10-15 exemplaren bij elkaar. Ze zwerven dan, onder luid gestilp, wat door de takken van de bomen en ook komen ze regelmatig op de voedertafel. Ze hebben het dan vooral voorzien op de vetbollen. Zo ook bij ons in de voortuin. Het zijn echt vlugge vogeltjes en dus ook vrij moeilijk te fotograferen.
De Staartmees telt 1 soort en 2 [onder]soorten. De "gewone" Staartmees, de Witkoppige staartmees en de, bij ons, veel zeldzamere Witkopstaartmees [Aegithalos candatus candatus]. Deze laatste komt veelvuldig voor in Zuid-Zweden. Daar heb ik hem regelmatig gezien, maar gelukkig ook bij ons in Nederland. Wel zit hij regelmatig in de winter tussen de gewone Staartmezen. Goed opletten dus, want hij is heel makkelijk te herkennen tussen de anderen.
Al met al een leuke soort om te ontdekken en er van genieten.

Witkopstaartmees in de Eemshaven.

Nu op naar de Klapekster. [Lanius excubitor]

Evenals vorig jaar, zit er nu ook weer een Klapekster in het Schildmeer-gebied en waarschijnlijk zitten er 2 vogels. Er zou een vogel aan de kant van Schildwolde zitten en de andere bij de uitkijkpost "Biesterwied" bij Tetjehorn. in de late herfst en winter verblijft hij soms met meerdere vogels in W-Europa.

Soms zit hij/zij ver weg [50 meter]

 De Klapekster is een door-trekker in het na- en voorjaar, want het is een broedvogel van Noord Europa. Ze broeden in berkenbossen, heidevelden, moerassen, grote open vlaktes en hoogveen-gebieden als er maar dichte struiken en een aantal hoge bomen staan. deze bomen worden gebruikt als uitkijkpost om zijn/haar prooi te lokaliseren. de prooi bestaat uit o.a. kleine vogeltjes, Hagedissen, kikkers en muizen.

Soms wat dichter bij [8-10 meter] Klapekster in berijpte boom.

De Klapekster is een grote lichtgrijze en witte kleur, met een naar verhouding grote kop met een zwart "Zorro"-masker. De bovensnavel is aan de punt enigszins gehaakt en de tenen hebben scherpe nagels om de prooi vast te houden en op te spiessen. Het mannetje en vrouwtje zijn nagenoeg gelijk.

Vliegende Klapekster bij Tetjehorn.

Kop van een Klapekster met "haak-snavel".

Hij spiest zijn prooi op prikkeldraad, doorns en lange stekels voor "slechtere" tijden. De Klapekster is in Nederland een zeer zeldzame broedvogel.