Binnenkort: Wijngaardslakken

Deze post wordt binnenkort uitgebreid met de overwintering van deze mooie soort.

De Kleine watersalamander [Lissotriton vulgaris]

Deze salamandersoort behoort tot de echte salamanders. Het is een relatief kleine soort en wordt maximaal 10-11 cm lang, inclusief de staart. De mannetjes zijn lichtbruin van kleur met zwarte strepen op de zijkant en hier en daar een paar donkere vlekken.Wat betreft de leeftijd van deze salamander valt weinig te zeggen, maar over het algemeen worden ze in de vrije natuur 2-3 jaar oud. In gevangenschap, denk aan een terarium, kunnen ze veel ouder worden.

Voortplanting: het vrouwtje legt in het voorjaar, tussen maart en en juni haarv eitjes af in zwak stromend water en in ondiep water. Dat ondiepe water heeft als voordeel, dat het snel opwarmt en de larven eerder worden geboren dan in dieper water. De eitjes worden op de aanwezige waterplanten afgezet. De winter wordt doorgebracht in een schuilplaats, zoals een composthoop of onder bladeren, tussen wat puin maar op een plek waar het niet vriest. Als de zon weer tevoorschijn komt, gaan ze uit hun schuilplek om lekker op te warmen.

De Zilveren maan in Nederland. [Boloria selene]

Oud nederlands: Bruingevlekte parelmoervlinder. English: Small pearl-bordered fritilary. Deutsch: Braunfleckiger Perlmutterfalter. Francais: Le petitcollierargente. De Zilveren maan is een zeldzame standvlinder, die vooral voorkomt in de kop van Overijssel, Friesland en op Terschelling. Ook elders in Nederland bevinden zich nog enkele kleinere kolonies. Het is een bedreigde vlindersoort en staat op de Nederlandse RODE LIJST. Het is een dagactieve vlinder, die vooral zijn nectar zoekt op de Echte koekoeksbloem. Hij vliegt in 2 generaties van begin mei tot half juni en van begin juli tot in september.

De rups overwintert als half volgroeide pop in een dor blad, in de strooisellaag. De verpopping vind plaats in de lage vegetatie aan een stengel van een plant. Kenmerken van de vlinder: Deze meet over de voorvleugel gemeten: 18-22 mm. De kleur van de bovenvleugel is overwegend oranje met zwarte stippen. De onderkant van de achtervleugel is glanzend en contrastrijk getekend met meerdere geelachtige en of zilverkleurige vlekken.

De Kuifmees. [Parus cristatus].

Voor mij is dit een van de mooiste mezensoorten met zijn en/of haar parmantig, soms rechtopstaande kuif. Ze leven eigenlijk alleen maar in Europa, in naald- en loofbossen en dan vooral waar ook nog redelijk veel berken staan. En vooral de berken met een begin van het rottingsproces verdient hun voorkeur.

In juist deze berken hakken ze hun nest uit, omdat het hout zachter is. In het nest leggen ze 5-8 eieren en broeden die in een tijdsbestek van 13-15 dagen uit. De eitjes zijn gelig van kleur met kleine stippeltjes. De soort is zeer plaatsgetrouw, maar in het najaar en de winterperiode sluiten ze zich aan bij andere mezensoorten.

Ze leven vooral van insecten, maar in de winter komen ze ook op de voedertafel om daar de gepelde zonnepitten te eten.

De Brakwaterstrandschelp. [Rangia cuneata]

Dit is een betrekkelijk nieuwe zoetwatersoort voor Nederland. De eerste exemplaren zijn gevonden in Friesland, rond 2020.

De schelp heeft een afwijkende vorm van de al bestaande zoetwater-mollusken. Deze hebben over het algemeen een dunnere schelp. Deze soort is steviger en de schelp is boller dan de bekende zoetwaterslakken. Het "slot" is robuster dan die van bijv. Zwanenmossels. De afmetingen voor de volwassen exemplaren varieren van 35 tot 47 mm.

De Slanke sleutelbloem.

De Slanke sleutelbloem is een vaste plant, die ongeveer 20-30 cm hoog wordt.

Hij bloeit al vroeg in het voorjaar met prachtige oranje-gele bloemroosjes. Het is een zeer belangrijke "waardplant"voor diverse bijensoorten. Zodra de plant boven de grond komt vormen zich stervormige rosetten met langgerekte soms ronde bladeren en waar later, in het midden, de behaarde bloemstengel uit komt.

De plant komt voor van Zuid-Engeland tot Zuid-Rusland en van Zweden tot de Kaukasus. In Nederland is de soort vrij zeldzaam in Zuid-Limburg, in het oosten van het land en in Noord-Brabant, zeer zeldzaam in Gelderland en in het oostelijk rivierengebied.

In de Noordse mythologie is de sleutelbloem populair bij feeën en elfen.

De Huismus. [Passer domesticus] Vogel van het jaar 2024.

Het ging een tijdlang slecht met de Huismus.

De huismus is een kleine zangvogel die samen met ongeveer dertig andere mussensoorten, waaronder de ringmus, behoort tot het geslacht Passer. De huismus eet voornamelijk zaden en insecten. In de winterperiode halen ze vaak hun voedsel op de voedertafel bij ons in de tuin. Het ia een vogeltje die altijd in beweging is.

De zang van het vogeltje beperkt zich doorgaans tot getjilp. De huismus beweegt zich vliegend of hippend voort. De mus is een standvogel: hij blijft doorgaans rond dezelfde plek wonen. Het mannetje is duidelijk te onderscheiden van het vrouwtje, omdat de eerste zwarter en bruiner getekend is. Des te ouder het mannetje is, kleurt zijn hoofddeksel donkerder. De laatste jaren loopt het aantal exemplaren terug. Dit komt vooral omdat de tuinen en weilanden opgeruimder worden, dan z'n 30 jaar geleden. Mede door de verdwijning van de oudere dakpannen, hebben ze meer moeite om een geschikte nestplaats te vinden. Ik heb daarom een 3-kamer mussen hotel gemaakt. Hier wordt ieder jaar dankbaar gebruik van gemaakt. Tegenwoordig zie je ze steeds meer nestelen onder de zonnepanelen. De mannetjes beginnen al vroeg in voorjaar te slepen met mos, veren en droog gras er wordt gebroed in kleinere groepen. Het broedsel bestaat uit 4-6 gespikkelde eieren, die zo'n 14-16 dagen worden bebroed.