Adders in natuurgebied EDV

Een zonnende adder.

De Adder [Vipera berus]
De Adder is de enige gifslang in Nederland. Ze zijn niet agressief of gevaarlijk, mits ze met rust worden gelaten. Volwassen dieren kunnen een lengte bereiken van 60 cm tot wel een meter. Een Adder is te herkennen aan de meestal bruine, zigzaggende streep over de volledige lengte van de rug en aan zijn rode ogen met verticale pupil.

Duidelijk is de zigzag-streep te zien.

s' Morgens liggen ze in de zon om op te warmen en gaan dan op voedseljacht. Hun prooi bestaat vooral uit gewervelde dieren als, muizen.
Een Adder is giftig en een beet kan gevaarlijk zijn voor de mens, maar hoewel er jaarlijks 10-tallen beten worden geregistreerd, zijn gevallen met dodelijke afloop erg zeldzaam.
De Adder heeft een groot verspreidingsgebied in Nederland. Hierdoor kan goed onderzoek worden gedaan over het reilen en zijlen van deze soort en is hierdoor heel veel bekend over zijn levenswijze en biologie. Hier dier is een zgn. eierlevendbarend reptiel, wat wil zeggen zodra het ei is gelegd komen de jonge Adders er uit.

2 Adders op liefdespad.

Andere slangensoorten in Nederland zijn:
Gladde slang
Ringslang
Hazelworm

Engbertsdijksvenen.

Een behoorlijk aantal kikkers.

Heikikker-mannetje. [Intrekken-speidt-sluit]

Vorige week maandag zijn we naar de EDV [=Engbertsdijksvenen] in Overijssel geweest. Ik kreeg een melding van heel veel Heikikkers. Toen we na een mooie wandeling door het hoogveengedeelte kwamen we op de plek aan waar ze moesten zitten.
De plek was niet te missen want er stonden reeds een 10-tal kijkers en fotografen. Eerst zagen we een enkel exemplaar, maar een paar meter verder hoorden we ze zacht kwaken en viel de blauwe kleur direct op.

De mannetjes bewaken het kikkerdril.

Het zijn de mannetjes die blauw kleuren in de paartijd, begin april-een beetje afhankelijk van de temperatuur- en gedurende een week tot 10 dagen extra opvallen. De vrouwtjes blijven hun bruine kleur houden en zijn ook een stuk groter. Ik had dit spektakel nog nooit gezien. Ik telde zeker 150 exemplaren mannetjes. Helemaal niet schrikachtig en je kon er betrekkelijk dichtbij komen.

Mannetje en vrouwtje Heikikker.

Heel wat mannetjes zaten met een 10-tal soortgenoten op het "kikkerdril".
Wat een fantastisch schouwspel en dat in Nederland.
Een voorwaarde is wel dat het water waarin ze verblijven, stilstaand en voedselarm moet zijn. Dat zijn de ideale omstandigheden voor hun leefgebied.
We kwamen precies een week later weer in het gebied, en wat dacht je: GEEN Heidekikker meer te zien.

Over enkele dagen volgt een verslag van Adders.