Totaal aantal pageviews

zondag 30 december 2018

Nieuwe soorten in 2018.



Hier een opsomming van de voor mij nieuwe soorten in 2018:

Zwartkeellijster in Scheemda. aan de Gasthuislaan.
Deze vogel, een 1e Kj. mannetje, zit hier al vanaf 24 januari.
Aantal keren gemeld via Avifauna: 362
Zwartkeelliojster in Scheemda, jan-2018
Grote barmsijs in het Kon. Wilhelmina Park te Delfzijl.
10-02-.In een groepje van 12 exx. zag ik hem "hangen" in een Els, om de proppen volledig uit elkaar te trekken.

Oosterse zwarte roodstaart Langs de Dollard-zeedijk bij Nieuw Statenzijl.
Deze vogel is een zit er vanaf  10 februari en is een mannetje.

13-02. Vandaag naar de Oosterse zwarte roodstaart geweest, samen met Henk. We waren er om 14.00 uur. Even daarvoor was er een wit bestelbusje [voor onderhoud aan peilbuizen] langs gereden en de vogel vloog over de dijk het achterland in. Tot 16.00 uur niet meer gezien. tegen 16.30 uur zat de vogel weer op de zelfde plek.

16-02. Vanmorgen was ik al om 08.30 uur bij de O.zwarte roodstaart. Toen ik over de dijk kwam, zat de vogel op het veerooster. Kort daarna op het hek en nog geen 5 minuten later vloog hij weg in de richting van "Oal Tjoard".

20-02. Dit is de 4e voor dit jaar. De zeldzame Witstuitbarmsijs op begraafpark Fivelhof in Delfzijl

Withalsvliegenvanger 14-05-2018 op de Elspeeterheide. Bij Vierhouten op de Veluwe, zong van 12-21 mei, een waarschijnlijk 2e Kj mannetje Withalsvliegenvanger.De vogel probeerde het aan te leggen met een vrouwtje Bonte vliegenvanger en verdween ook regelmatig in een boomholte, maar er volgde geen broedpoging.

Zilveren maan, op 18 juni [Vindplaats wordt niet bekend gemaakt]

Vliegend hert.op 24 juni [Vindplaats wordt niet bekend gemaakt]

Grote weerschijnvlinder, op 12 juni op camping Bij de Schaapskooi in Nijverdal

Kolibrivlinder voor het eerst bij ons in de tuin

Diksnavelige Notenkraker [Falsterbo] op 7 oktober

Zwarte mees [Falsterbo] op 8 oktober
Rode wouw boven Falsterbo okt-2018

donderdag 13 december 2018

Klapekster [Lanius excubitor]

Al enige tijd zitten er 1 of meerder Klapeksters in het natuurgebied "De Onlanden" Vandaag maar eens op zoek gegaan naar deze toch vrij zeldzame dwaalgast in Nederland. Hij overwintert in zuid- tot NO-Afrika.
Klapekster op de uitkijk.

Samen met een vogelvriend en fotograaf hadden we hem al snel gevonden. Eerst boven op een bord en later meerdere keren in de top van een struik. Ze zitten vaak in de top om een beter uitzicht te hebben op een eventuele prooi. Dit kan een muis zijn, maar even goed een kikker of een hagedis. Ook landt hij wel eens in een boom. Dit overkwam ons vandaag ook. Als je in het betreffende gebied bent moet je rustig op een vaste plek gaan staan en wachten tot hij voorbij komt. Hij staat ook wel eens te bidden boven het jachtterrein.
Geland in een boom
Gisteren zaten er zelfs 3 exemplaren. Deze mededeling kregen we van Willen Hovinga. Hij komt dagelijks in het gebied. Zie je ergens een scooter staan, dan is Willem niet ver met zijn camera en kijker.
Het bord spreekt voor zich
Deze vogel komt in de broedtijd voor in N-Scandinavië, waar hij broedt in berkenbossen, moerassen, heide en hoogvenen met her en der verspreidde struikgewassen. Hij heeft een lichtgrijs met zwart verenpak en duidelijk te herkennen aan zijn zgn. "Zorro-masker" en zijn enigzins gekromde snavelpunt.
Klapekster.
De Klapekster is een vrij zeldzame dwaalgast in Nederland.

donderdag 15 november 2018

dinsdag 30 oktober 2018

Notenkraker. {Nucifraga cariocatactes].

Diksnavelige notenkraker [Falsterbo]
Deutsch: Tannenhäher
English: Nutcracker
Tijdens ons 2 jaarlijks verblijf in Höllviken [Zuid Zweden] in de 2e week van oktober dit jaar, werden we op de woensdagmorgen blij verrast door de komst van ca. 7 Diksnavelige notenkrakers. We stonden te kijken bij de vuurtoren van Falsterbo en opeens kwamen er 4 vogels recht op ons aanvliegen.
Aanvliegende Notenkraker.
De camera's stonden klaar en het was even afwachten waar ze gingen zitten. Gelukkig voor ons daalden ze en gingen op een tak in de berk die vlak bij ons stond zitten. een tweetal vloog door en de eerste werd vele malen gefotografeerd. Ook door mij. Eerder in de morgen vlogen er 3 exx. over de telpost, op de punt Nabben. Ik was er dan ook erg blij mee dat de foto's goed geslaagd waren.
Er komen 2 soorten Notenkrakers voor in Europa: de Dunsnavelige- en de Diksnavelige notenkraker. Ze komen beide als sporadische wintergast voor in ons land. De Diksnavelige soort heeft een forsere boven snavel dan de Dunsnavelige, die veel slanker is.
Diksnavelige notenkraker [Falsterbo]

Op 1-11--2008 was voor mij de eerste en de laatste keer dat ik er eentje zag in Delfzijl. Deze vogel verbleef een aantal dagen in het stukje bos achter het Delfzicht Ziekenhuis. Volgens sommige vogelaars was de vogel niet 100% gezond, want je kon er op 3 meter afstand bijkomen om hem/haar te fotograferen. Later werden er restanten van deze vogel gevonden, want hij was geslagen door vermoedelijk een Sperwer of havik.
Notenkraker, Delfzijl 01-11-2008.

maandag 15 oktober 2018

Falsterbo.

Rode wouw
Afgelopen week, 8-13 oktober, zijn we met 4 vogelvrienden naar het Zuid-Zweedse Falsterbo geweest voor de gigantische vogeltrek. En we hebben wat gezien en heel goed getroffen met het weer.
Afslag Falsterbo
Maandagmorgen op tijd weg en na 8 1/2 uur rijden stonden we bij ons huisje in een zonovergoten Høllviken. Eerst wilden we nog wel even op de heide gaan kijken, maar dat hebben we niet meer gedaan. Even relaxen van de reis en dus het glaasje bier smaakte des te beter.
Vetbollen, die we hadden meegenomen, hebben we in de bosjes rond het huisje opgehangen en ook nog een netje zonnepitten en pinda's. We wilden graag de Zwarte mees fotograferen, maar die hebben we niet gezien. Wel een Eekhoorn die zich te goed deed aan al dat lekkers.
Onze huisvriend
Dinsdagmorgen tegen 7 uur op het uiterste puntje van Falsterbo en het avontuur kon voor ons beginnen. De eerste vogels die overtrokken waren natuurlijk de Sperwers. In 2 1/2 uur tijd zagen we er 69 overvliegen. Later bij de vuurtoren kwamen een aantal Diksnavel notenkrakers overvliegen, met als resultaat een paar hele mooie foto's.
Diksnavel notenkraker
Al met al teveel gezien om hier te verwoorden. ik zou zo zeggen: "Ga zelf maar eens kijken" en trek er een week op uit. Of geniet van de foto's.
Baardman-man
Baardman-vrouw


dinsdag 14 augustus 2018

De Wijngaardslak. [Helix pomatia]

Een slak op leeftijd.
Sinds enige maanden ben ik de trotse eigenaar van een groepje Wijngaardslakken. In totaal heb ik 7 exemplaren gekregen van een goeie kennis. Ik heb het altijd al mooie slakken gevonden en ben er erg blij mee. Met het droge weer van de afgelopen tijd zag ik ze niet, maar nu het weer wat vochtiger is, komen ze regelmatig tevoorschijn en gaan ze aan de wandel. Regelmatig lopen er een paar op het grasveld op zoek naar voedsel. [afgestorven plantenresten]. Ze gaan niet ver weg en dus kan ik ze zo weer terug op de "bloemenbult" zetten.
Een slak van plm. 2 jaar oud
Afgelopen zaterdag was een van de "grote grazers" bezig met eieren leggen. Dat heeft geduurd tot vanmiddag. Dus ongeveer 3 dagen lang ze op dezelfde plek in de tuin.Nu maar afwachten of er jonkies komen.
3 jongere exemplaren
Kenmerken van deze soort:
1. Ongeveer 50 mm in doorsnee
2. Licht bruin tot bruin huisje
3. Grijs-bruine tot Crème-kleurig beest.
4. Als de slak kruipt kan hij ongeveer 12 cm lang worden
5. Wordt ongeveer 4-6 jaar oud. Naar mate ze ouder worden wordt het huisje steeds lichter van kleur
6. De slak komt oorspronkelijk voor in Midden- tot Zuidelijk Europa, maar is door mensenhanden     naar diverse landen verspreidt.
7. De slak is een herbifoor [planteneter] en eet meestal rottende delen van de plant
8. Met name in Frankrijk is het een delicatesse
Ik heb voor de foto's de jongere exemplaren gebruikt, omdat deze beter contrasteren tegen de achtergrond.
Verstoppertje spelen


zondag 17 juni 2018

Vliegend hert. [Lucanus servus]

Dit jaar voor het eerst in mijn leven een levende Vliegend hert gezien. Dat is ook niet zo verwonderlijk, want in het noorden van ons land komen ze niet voor. Alleen op 3 plekken in Nederland: in Limburg, op de Veluwe en in Twente.
Vliegend hert-mannetje van 7,5 sm.
Afgelopen vrijdagmiddag zijn we er naar toe gereden en een paar uur voor zonsopgang, als de mannetjes actief worden, waren we op de plek van bestemming. Zonder duidelijke aanwijzingen waren we er nooit gekomen. Op de plek aangekomen stonden er al een paar mensen en gelukkig voor mij, ook een specialist die mij veel over het insect heeft verteld. Zo vertelde hij dat de eitjes pas na 8 jaar uitkomen in het binnenste van een oude, deels rottende eik. Dan duurt het nog een jaar en na het verpoppen komt er klein mannetje of vrouwtje Vliegend hert tevoorschijn.
Vliegend hert-vrouwtje
Er was nu nog behoorlijk veel actie op de boomstam. Enkele mannetjes probeerden elkaar uit de boom te gooien, wat soms ook lukte. Af en toe viel er eentje naast je schoenen op de grond. ook kwam er nog een pas geboren vrouwtje onder uit de voet van de boom. Dus vers voor een heel nieuw leven. De vrouwtjes zijn beduidend kleiner dan de mannetjes, zo'n 5-6 cm. Na de paringsdaad sterven de mannetjes binnen enkele dagen. De mannetjes kunnen een lengte bereiken van wel 9 cm. Gemiddeld worden de 7-8 cm. Deze middag telden we minimaal 43 exemplaren. Misschien waren er hoog in de boom nog meer exemplaren.
In tegenlicht.
De "specialist" gebruikt de dode mannetjes voor het maken van prachtige collages, voor scholen en musea.
Enkele mannetjes bij elkaar.


donderdag 17 mei 2018

Withalsvliegenvanger [Ficedula albicollis] in Elspeet.

Op zondag 13 maart komt er een melding op www.waarneming.nl van er een zeer zeldzame dwaalgast in Elspeet, bij Nunspeet. In een klein perceeltje bos, naast de Elspeetsche Heide, laat hij zich regelmatig zien en horen. Toch was dit voor mij de reden om te gaan kijken naar deze zeldzaamheid. We waren in Nijverdal en dan wordt de afstand een stuk kleiner, t.o.v. Delfzijl.Tegen 11 uur waren we op de plek van bestemming. Er stonden al een 10-tal liefhebbers en na een paar instructies en duidelijke aanwijzingen van een bereidwillige vogelaar, kreeg ik hem tussen de bladeren in beeld.
Mannetje Withalsvliegenvanger.
Dan weer zat hij achter de bladeren, dan weer op een kale tak en soms voor de ingang van een nestholte. Op de kale tak was hij het mooist en makkelijkst te fotograferen, al hoewel de focusafstand soms meer dan 30 meter bedroeg. Het fotograferen bleef een beetje moeilijk op deze locatie.
Al met al heb ik zo'n 300 foto's kunnen maken, maar slechts enkele 10-tallen bleven over. 
De vogel is kleiner dan een mus en meet 12-13,5 cm. Hij leeft in gevarieerd loofbos met open plekken en ook in tuinen en parken. Hij komt voor van Zuid-Italië, Duitsland en Oost-Europa tot diep in Rusland. Het is een trekvogel die overwintert in Afrika en het Nabije Oosten. Bij ons is het een zeer zeldzame dwaalgast. 

zondag 13 mei 2018

De Grote gele kwikstaart.

Grote gele kwikstaart-man. 
Grote gele kwikstaart-vrouw.
De Grote gele kwikstaart is een betrekkelijke broedvogel in Nederland. Hij broedt vooral on het oosten en zuiden van ons land. In het noorden van ons land hij hij behoorlijk zeldzaam als broedvogel. Vooral langs snel stromende beekje en watertjes vindt hij zijn territorium. In spleten, onder rotsen en in holle ruimtes vlak bij het water, vindt hij zijn nestgelegenheid. Vaak zijn dit plekken die erg moeilijk te bereiken zijn voor predatoren. Ik vond een nest in een tandwielkast van een stuw in de Regge, bij Nijverdal.
Het mannetje liep op de glooiing naar voedsel te zoeken. Hij schrok blijkbaar van mij en vloog in de richting van de stuw. Ging even op het beton zitten, om vervolgens onder in de, gedeeltelijk open, tandwielkast te verdwijnen. Nu wist ik waar ze gebroed hadden.
Vrouw met voer voor het jong.
Het vrouwtje legt 4-6 eieren en broedt ongeveer 14-16 dagen, waarna de jongen na ongeveer 2 weken het nest verlaten. Dan worden ze nog een poosje gevoerd door de ouders om dan hun eigen weg te zoeken. Inmiddels zoeken ze zelf al wel een gedeelte van hun eigen voedsel die bestaat uit insecten en kleine waterkevers en torretjes.
Grote gele kwikstaart- jong. [1e Kj.]

De Grote gele kwikstaart is een algemene door-trekker en wintergast in Nederland, die ook komt foerageren bij tuinvijvers in tuinen en parken. Hij onderscheidt zich van alle andere "kwik-soorten" door de langste staart en de kortste poten.
Des te ouder de vogels worden, des te geler wordt de borst en het wit op de keel wordt steeds witter.
Het was weer een middag om van te genieten.

dinsdag 24 april 2018

Adders in natuurgebied EDV

Een zonnende adder.
De Adder [Vipera berus]
De Adder is de enige gifslang in Nederland. Ze zijn niet agressief of gevaarlijk, mits ze met rust worden gelaten. Volwassen dieren kunnen een lengte bereiken van 60 cm tot wel een meter. Een Adder is te herkennen aan de meestal bruine, zigzaggende streep over de volledige lengte van de rug en aan zijn rode ogen met verticale pupil.
Duidelijk is de zigzag-streep te zien.
s' Morgens liggen ze in de zon om op te warmen en gaan dan op voedseljacht. Hun prooi bestaat vooral uit gewervelde dieren als, muizen.
Een Adder is giftig en een beet kan gevaarlijk zijn voor de mens, maar hoewel er jaarlijks 10-tallen beten worden geregistreerd, zijn gevallen met dodelijke afloop erg zeldzaam.
De Adder heeft een groot verspreidingsgebied in Nederland. Hierdoor kan goed onderzoek worden gedaan over het reilen en zijlen van deze soort en is hierdoor heel veel bekend over zijn levenswijze en biologie. Hier dier is een zgn. eierlevendbarend reptiel, wat wil zeggen zodra het ei is gelegd komen de jonge Adders er uit.
2 Adders op liefdespad.
Andere slangensoorten in Nederland zijn:
Gladde slang
Ringslang
Hazelworm

dinsdag 10 april 2018

Engbertsdijksvenen.

Een behoorlijk aantal kikkers.
Heikikker-mannetje. [Intrekken-speidt-sluit]
Vorige week maandag zijn we naar de EDV [=Engbertsdijksvenen] in Overijssel geweest. Ik kreeg een melding van heel veel Heikikkers. Toen we na een mooie wandeling door het hoogveengedeelte kwamen we op de plek aan waar ze moesten zitten.
De plek was niet te missen want er stonden reeds een 10-tal kijkers en fotografen. Eerst zagen we een enkel exemplaar, maar een paar meter verder hoorden we ze zacht kwaken en viel de blauwe kleur direct op.
De mannetjes bewaken het kikkerdril.
Het zijn de mannetjes die blauw kleuren in de paartijd, begin april-een beetje afhankelijk van de temperatuur- en gedurende een week tot 10 dagen extra opvallen. De vrouwtjes blijven hun bruine kleur houden en zijn ook een stuk groter. Ik had dit spektakel nog nooit gezien. Ik telde zeker 150 exemplaren mannetjes. Helemaal niet schrikachtig en je kon er betrekkelijk dichtbij komen.
Mannetje en vrouwtje Heikikker.
Heel wat mannetjes zaten met een 10-tal soortgenoten op het "kikkerdril".
Wat een fantastisch schouwspel en dat in Nederland.
Een voorwaarde is wel dat het water waarin ze verblijven, stilstaand en voedselarm moet zijn. Dat zijn de ideale omstandigheden voor hun leefgebied.
We kwamen precies een week later weer in het gebied, en wat dacht je: GEEN Heidekikker meer te zien.

Over enkele dagen volgt een verslag van Adders.

zaterdag 10 maart 2018

IJsvogel resultaat.

Het IJsvogelvrouwtje met een zojuist gevangen voorntje.
De winterperiode is zo goed als voorbij. De sloten en vijvers komen onder het ijs vandaan en dat komt weer ten goede van de vogels en andere dieren. Zo ook bij mij in de buurt. Het gaat langzaam, want de sloot ligt langs een bosrand en ook nog op het zuiden daarvan. Nu ligt er nog een laag ijs van zo'n 4 cm. Toch op de plekken waar het water begint te stromen, kalft het ijs razendsnel af. Dit tot groot genoegen van de IJsvogels en mij. Het paartje waar ik de winterperiode voor heb gezorgd, is nog in leven en vangt daar regelmatig weer een visje
Nu is het wachten op gezinsuitbreiding. Volgens de website van www.IJsvogel.nl, waren er naar schatting zo'n 1250 broedpaartjes in Nederland en we zullen zien hoeveel er dit jaar tot broeden komen.We wachten af tot begin juni.
Nu het mannetje nog.

vrijdag 2 maart 2018

Vervolg IJsvogel-weekjournaal.

IJsvogel-man.
27 februari: De temperatuur ligt vanmorgen on 8 uur, rond de 7,3 graden. Er ligt geen sneeuw maar wel is het erg koud. Het wak wordt steeds kleiner door het aanvriezen van de randen. Er is nu ook meer ijsvorming verder in de duiker. ik heb een extra stok boven het wak gelegd, met de bedoeling dat de IJsvogels nu ook wat verder in de duiker kunnen vissen. Daar maakt hij al handig gebruik van.
28 februari: Vanmorgen is het ECHT koud met om 8 uur een temperatuur van 10,3 minus. Er waait een strakke, harde NO-wind met een gevoelstemperatuur van tegen de min 15-16 graden onder nul. Weer is het ijs dikker, maar het is nog kapot te krijgen en na enige minuten is het wak weer open.
1 maart: Ik geef niet gauw op, maar vanmorgen heb ik de strijd tegen Koning Winter verloren. De hele duiker lag van voor tot achter bedekt met een behoorlijke laag ijs.
Ik kwam er niet meer door en dus de IJsvogels geen wak vandaag. Nu maar afwachten wat er met ze gaat gebeuren. In het Damsterdiep liggen nog een groot aantal z.g.n. "waai- of windwakken". Ik hoop dat ze daar naar toe gaan. Nu is het afwachten, maar ik hoop dat ik ze met jongen weer terug zie in de zomer. Ik hou jullie op de hoogte.
IJsvogel-man.

zondag 11 februari 2018

IJsvogel-weekjournaal.

Er dient zich deze week een korte periode aan met lichte tot matige vorst in het midden van de week. Tijd om actie te ondernemen in de ochtend.
Maandagmorgen lag er een heel dun laagje ijs op de Ten Boersloot. Geen aanleiding om het laagje te breken, want dat had de wind al voor mij gedaan. ook de meerkoeten en waterhoentjes hebben er aan meegewerkt om het open te houden. Hiervan profiteerde ook Mv. IJsvogel, die haar prooi duidelijk kon zien en vangen.
De duiker, met het wak en IJsvogel.[even zoeken]
Dinsdagmorgen lag er een halve cm ijs. Nu was het wel tijd voor actie, want het wak was behoorlijk kleiner geworden. Met de tuinkrabber en schepnet naar de slootkant, het ijs gekraakt en verwijderd. Kort na deze actie was Mv. IJsvogel terug op de zitstok om een kansje te wagen voor het ontbijt. Na 5 minuten was het al raak en het eerste Tiendoornig stekelbaarsje was de sigaar. Het werd doodgeslagen en met de kop naar voren, naar binnen gewerkt.
Woensdagmorgen. Het heeft de afgelopen nacht ongeveer 8º gevroren. dat was ook te merken aan de dikte van het ijs.Er lag nu ongeveer 1,5 cm. Dus even flink doorduwen en het wak was weer ijsvrij, tot groot genoegen van de Meerkoeten en waterhoentjes.
Waterhoen
Donderdagmorgen. Dit was de nacht met de strengste vorst tot nu toe. Maar liefst 10º gaf de thermometer aan. "Zwaar"materieel moet nu mee naar het wak. Toen ik langs de weg aan kwam lopen, zat Mv. IJsvogel op 4 meter van mij vandaan te wachten. Ze kreeg mij in de gaten en vloog weg.
Inderdaad nu lag er een behoorlijke laag ijs van 2,5 cm. De Meerkoeten en Waterhoentjes zaten gebroederlijk in de duiker onder de weg door. Na 15 minuten even flink door stampen, was het wak weer ijsvrij, tot groot genoegen van de watervogels. Op de terugweg naar huis, zag ik het vrouwtje al weer op de stok zitten te wachten op het eerste slachtoffer. Maar ik had geen camera mee om een foto te maken. Later in de morgen ben ik er even weer heen gelopen, maar toen zat ze op een paal achter het riet. geen ideale positie voor een foto.
Meerkoet
Vrijdagmorgen. Vanmorgen ook maar weer met volle bepakking gereedschap naar het wak. Het heeft vannacht licht gevroren en een matige wind heeft er voor gezorgd dat het wak open was. Dus dan maar weer naar huis gewandeld met de gedachten dat de natuur vannacht het werk heeft gedaan. In de middag werd het steeds bewolkter, alsof er een flink pak sneeuw zou gaan vallen.
Zaterdagmorgen. De driegende luchten van gistermiddag hebben geen sneeuw gebracht. Wel heeft het vannacht weer licht gevroren en ik ga zo even bij de beide wakken kijken. Toen ik aan kwam rijden op de fiets had ik al gezien dat ik geen geen ijs hoefde te verwijderen. Alle wakken waren ijsvrij en dat gaf mij de gelegenheid om weer eens wat foto's te maken. Het zonnetje kwam er bij en dat scheelt een hoop voor een meer sprankelende foto. ik heb 4 uur in mijn schuiltentje gezeten en wat ontdekte ik: Er vlogen 2 IJsvogels, een mannetje en een vrouwtje. dat is geweldig dat het paartje nu al in het broedterritorium is. beide vogels vingen om beurten een visje. Ik heb nog geen prooi-aanbieding gezien maar dat komt nog wel.
IJsvogel-Vrouw
Maar...... hier doe je het voor.
Ik heb er in ieder geval weer erg van genoten!!
IJsvogel-Man

zaterdag 27 januari 2018

De Zwartkeellijster [Turdus atrogularis]

Dit is mijn eerste nieuwe soort voor dit jaar. En tegelijk ook een hele leuke soort nl: de Zwartkeellijster in Scheemda.
Zwartkeellijster, mannetje-1e winter
De Zwartkeellijster is een zeer zeldzame dwaalgast in Nederland en dit is dan ook de 10-e voor Nederland en nog mooier, de 3-e voor Groningen. De eerste werd waargenomen van 31 maart t/m 4 april 1981, de tweede zat er van 11 t/m 22 november 2000 en nu de derde in Scheemda. Deze Zwartkeellijster, een mannetje 1e winter, is op 24 januari ontdekt en heeft al enkele 100-den vogelaars naar zicht toegetrokken. Zoals gisteren, in de vrij dichte mist, uit: Sliedrecht, Amsterdam, Nijmegen, Wierden, Groningen en zelfs uit Venlo. Dit is een 1e winter mannetje en voelt zich blijkbaar thuis in Scheemda. Normaal gesproken komt de vogel voor op de Siberische taiga, westelijk van het Oeral-gebergte en heeft daar ook zijn broedgebied. Ook elders in de Oeral kun je hem aantreffen.
Zwartkeellijster.
De Zwartkeellijster is slechts 9 keer in Nederland aangetroffen, waarvan 3 keer in Groningen. Als ze hier worden gezien is het meestal in stedelijk gebied, tussen de andere tuinvogels op de voedertafel en scharrelend op de grond tussen de zaden en afgevallen appels.
Zwartkeellijster, 30-01-2018

Zwartkeellijster-30-01-2018
Ik ben dinsdag 30 januari nog even wezen kijken, ook al omdat de zon scheen en ik ook nog een paar betere foto's wilde. Weer kwamen de "kijkers"van heinde en ver. O.a. Kalmthout [België], Rotterdam en Tiel. In totaal is deze vogel nu 486 keer gemeld bij Waarneming.nl