De mysterieuze Nachtzwaluw [Caprimulgus europaeus].

Slapende Nachtzwaluw-mannetje.

Een veel gebruikte, alternatieve naam voor de Nachtzwaluw is; Geitenmelker. Als je de Latijnse familienaam vertaald, is het inderdaad: Geitenmelker. De Nachtzwaluw is 24 tot 28 cm lang en heeft een spanwijdte tot 59 cm.

Het grijs-bruin gestreepte verenkleed valt bijna niet op als de vogel ligt te slapen op een tak van een eik of den of op de grond. Inderdaad, de vogel ligt te slapen. Soms met beide ogen dicht, maar als er iets lawaai is, dan gaat er een oogje open. Dat heb ik zelf ervaren. Ze vertrouwen volledig op hun schutkleur. Als er een schaapherder met zijn kudde voorbij komt, wordt het te druk en is het wegwezen.

Nachtzwaluw.

De Nachtzwaluw is een schemer-actieve vogel. Dan begint hij in de paartijd met een zeer langdurige "triller". Het is tevens de makkelijkste manier om hem te ontdekken of ze in een bepaald gebied aanwezig zijn. Ze komen vooral voor in open bos- en heidegebieden. Tijdens zijn geruisloze baltsvlucht heeft het mannetje een zachte maar scherpe roep. 

Het vrouwtje broedt op de grond onder een grote graspol of onder een struik heide. Ze legt meestal 2 grauw-witte eitjes met donkere spikkels en vlekjes. Je kunt er bijna bovenop staan, zonder haar te zien liggen. Een enkeling is dat wel gelukt. Mij nog nooit.

Het is een trekvogel die pas laat in het broedgebied aankomt, meestal niet voor begin mei. Hij overwintert tot in Zuid-Afrika.

De populatiegrootte werd in 2004 geschat op zo'n 2.0 tot 6.0 miljoen, echter de aantallen gaan snel achteruit en vandaar dat ze op de RODE LIJST van vogels staan. Volgens de tellingen van het SOVON [Samenwerkende Organisaties Vogel Onderzoek Nederland] zijn de aantallen tussen 1990 en 2013 weer geleidelijk gestegen. In 2014 zijn in Nederland weer 1595 paren geteld. Van het jaar 2020 zijn nog geen gegevens bekend, qua aantallen.

Zijn "snorharen" en neusgat zijn duidelijk te zien.