Vogeleiland Runde.

Een Papagaaiduiker wacht op zijn partner.

Eidereend, man.

Vogelreis naar het vogeleiland Runde.
Wij, mijn vrouw en ik, zijn in week 22-2011 naar het Vogeleiland Runde, voor de westkust van Noorwegen geweest.
Het is en blijft een prachtig vogelparadijs, vooral als het ook nog mooi weer is.



Kuifaalscholver met ring.



Wij hadden dit jaar de pech dat we 's zondags in de stromende regen aankwamen en eigenlijk alleen maar op dinsdag goed weer hadden. De zon scheen de hele dag en 's avonds om 18.30 uur zijn we de "berg"op gelopen. Ondanks het slechte weer is er genoeg natuur te zien en te beleven. Uiteindelijk zijn we er toch nog 5 dagen geweest en toen hadden we schoon genoeg van de vele regen en de harde wind. We hopen op een volgend bezoek, dat het weer beter is. 





Stormmeeuw.

 



Het is een "bergje"van ca. 350 meter hoog en vooral de eerste 200 meter zijn erg steil en vermoeiend. Het is dan ook maar goed dat er om de 20-30 meter grote stenen liggen, waarop je kunt uitrusten. Bijna iedereen die er langs komt maakt er dankbaar gebruik van, dus wij ook. Na een wandeling van ongeveer een uur kom je boven en heb je een gigantisch uitzicht over het eiland en het water met de rotsen waar de Jan van Genten broeden.  

Papagaaiduiker.

Er broeden nu [2011] ongeveer 3000 paar Jan van Genten. Ieder jaar komen er meer bij en dus komen ze steeds hoger op de rotsen, vanwege plaatsgebrek in de lagere regionen. Onderweg er naar toe loop je de kans om ongewild aangevallen te worden door een paartje Skua's [Grote jager]. Deze vogels broeden in het  grasland en moerasgebied. Maar even zo goed gaan ze op 10 meter afstand van je zitten en laten ze zich makkelijk fotograferen.



Paartje Grote jager.

De Noordse stormvogels, die hier ook broeden, hebben we helaas niet gezien. Een dag later werden ze veelvuldig door andere wandelaars gezien. Volgende keer beter. De Drieteenmeeuwen hebben het erg moeilijk, omdat ze slecht aan voedsel kunnen komen. Dit omdat de kleine visjes steeds verder wegtrekken naar dieper water. Wij hebben wel de Zeearend gezien, die met mooie vluchten boven ons hoofd ten toon gespreid werden. Hier komen zeker 7-9 Zeearenden voor. Vooral als de zon schijnt vormen ze een mooi foto-objekt tegen de blauwe lucht met een paar wolken. Ze hebben een spanwijdte van ongeveer 2,5 meter. Als je op het hoogste punt bent aangekomen hou je het pad links aan naar de Papagaaiduikers en rechtsaf ga je naar de Jan van Genten-rotsen. De Papagaaiduikers broeden hier, met duizenden paren, in de met gras begroeide rotshellingen. Vorig jaar is er een poging gedaan om het aantal Papagaaiduikers te tellen en er zijn zeker 100.000 geteld.

Zeekoet.

Tussen 20.00 en 23.00 uur komen de vogels massaal over zee terug, met een krop en maag vol visjes, naar de broedende partner of de al aanwezige jongen in het nest. Als je geluk hebt zie je ze met de typische snavel vol visjes. Deze visjes worden om en om vastgehouden in de snavel.
Er wordt voor gewaarschuwd om niet buiten de aangegeven/gemarkeerde paden te gaan lopen. Doe je dit wel, dan loop je de kans op een forse boete.
Aan de oostkant van het eiland zit nog een kleine kolonie van de Kuifaalscholvers. Vanaf de rondvaartboot kun je ze goed fotograferen. Terug op de camping, zie je regelmatig de Scholekster en loopt de Waterpieper te scharrelen tussen het zeewier op de rotsen. Hier op de camping zijn de Stormmeeuwen zo tam, dat ze uit je hand eten. De Grote mantelmeeuwen zijn iets voorzichtiger en blijven op afstand.

2 Alken, 2 Zeekoeten en een Papagaaiduiker vanaf de rondvaartboot.

Al met al om eens een bezoek te brengen aan dit schitterend eiland. Niet alleen voor de vogelaars, maar zeker ook voor de wandelaars onder ons. Wij gaan er zeker nog een keer naar toe.