Vakantie in Winterswijk.

De voormalige "wasserij" op de camping.

Dit jaar voor het eerst naar de Gelderse Achterhoek geweest. Via kennissen kwamen we terecht op de SVR-camping "Het Paardeweitje", net even ten noorden van Winterswijk. Vroeger was dit terrein een zgn. "bleekterrein" voor het bleken van katoenen en linnen stoffen van de textielindustrie in dit gebied. De contouren van de "spoelsloten" zijn nog in het gras te zien.
Het is een heerlijk rustige camping met 20 [25] ruime staanplaatsen en een goede uitvalsbasis voor de dagelijkse, fraaie fietstochten, die je hier dmv het "knooppunten-route" zelf kunt samenstellen. De natuur heb je rondom de camping en de 60-70 Huismussen zorgen voor de nodige drukte. Bij de camping lopen een 45-tal koeien en 7 paarden, want het is tevens een stalhouderij met koetsen. De vogels laten 's morgens al op tijd van zich horen, zo hoor je de Tjiftjaf, Heggenmus en Roodborst hun zang ten gehore brengen. Maar ook de Pauw-haan weet zijn aandacht te trekken en niet alleen met zijn prachtige veren.

Matkop.

De eerste maandag dat wij er waren, zagen we al de schuwe Groene specht vlak bij onze caravan. Een erg schuwe vogel en het is mij dan ook niet gelukt om hem te fotograferen. We hebben hem vaker gehoord dan gezien. Wij zagen in 2 weken 36 soorten vogels, waaronder: Matkop, IJsvogel en Staartmees, op de camping.
Ook de vlinders en andere insecten kregen onze aandacht. Zo zagen we Kleine vos, Dagpauwoog, Citroenvlinder, ed. maar ook de Glazenmaker en de Beekjuffer lieten zich zien.

Flamingo's bij Zwillbrocker Venn.

Een erg mooie fietstocht was die naar het natuurgebied Zwillbrocker Venn, net over de Duitse grens. Genietend van het afwisselend landschap kom je bij het natuurgebied "Zwillbrocker Venn, waar de noordelijkste en grootste in het wild levende Flamingo-kolonie zit. Enkele decennia geleden zijn hier zo'n 35-40 vogels neergestreken en sindsdien groeit de kolonie gestaag. De vogels worden gekleurringd met een rode ring, [ZW**] met inscriptie, zodat ze gemakkelijk kunnen worden afgelezen als ze ergens anders worden gezien, zoals een keer bij Hoeksmeer. Een mooi gebied, met een info-gebouw, koffie/fris, uitkijkposten en een uitkijktoren, precies op de grens van Nederland en Duitsland.
's Avonds na het eten gingen we nog even kijken bij de steengroeve, of we een glimp op konden vangen van de daar aanwezige Oehoe's. Na drie "mislukte" pogingen, was het de vierde keer raak. Het vrouwtje zat op zo'n 300 meter afstand van de kijkwand en enkele meters eronder zat 1 van de 2 jongen. Schitterend, daar geniet een natuurliefhebber van. Jammer dat het mannetje is overleden.
Gelukkig zijn er dit jaar weer 2 jongen groot geworden, die enigszins het "gat"opvullen, maar het blijft jammer. [Met dank aan de vrijwilligers voor de info]. Volgend jaar is het complete gezin misschien weer te zien op "Beleef de Lente".

Het Oehoe-vrouwtje in de avondzon.

Oehoe-jong in de groeve.

Na 18.00 uur heb je het mooiste zonlicht om de vogels te fotograferen. De groevewand geeft dan erg mooi licht en de vogels steken er mooi tegen af.